Rak nerki
Pod nazwą "rak nerki" kryją się nowotwory złośliwe, które mogą rozwijać się w narządzie. Choroba nowotworowa nerek rozwija się dwa razy częściej u mężczyzn niż u kobiet i zdecydowaną większość stanowią tzw. raki nerkowokomórkowe. Zachorowanie na raka nerki jest najbardziej prawdopodobne po 40. roku życia. We wczesnym stadium zaawansowania chorobie zazwyczaj nie towarzyszą dolegliwości bólowe ani inne charakterystyczne objawy. Do podstawowych funkcji nerki należy oczyszczanie krwi z produktów metabolicznych — cały proces realizowany jest w strukturach, które zwane są nefronami i to właśnie tutaj tworzy się przez mutację rak nerki. Nowotwór najczęściej rozwija się pomiędzy 50. a 70. rokiem życia, chociaż niektóre jego odmiany występują nawet u dzieci.
Czynniki ryzyka raka nerki:
- uwarunkowania środowiskowe — zawodowa ekspozycja na barwniki, azbest, przetwórstwo ropy naftowej, jak również na rozpuszczalniki trójchloroetylenowe,
- uwarunkowania hormonalne,
- zaburzenia genetyczne — zazwyczaj pojawiają się w młodym wieku i dotyczą wielu osób w rodzinie,
- palenie papierosów,
- otyłość,
- nadciśnienie tętnicze,
- przyjmowanie leków przeciwbólowych zawierających fenacetynę.
Objawy raka nerki
Rozwijający się rak nerki może nie powodować żadnych dolegliwości, jednakże jednym z najczęstszych objawów jest pojawienie się krwi w moczu — warto wiedzieć, że jej ilość może być niezauważona przez pacjenta. W przypadku zaawansowanego stadium raka nerki charakterystycznymi objawami jest guz na plecach (w okolicy lędźwiowej), ból w tej okolicy oraz obecność krwi w moczu. Po pojawieniu się wymienionych objawów należy niezwłocznie udać się do lekarza urologa. W bardziej zaawansowanych stadiach choroby występuje także ogólne osłabienie, zmniejszenie masy ciała, jak również gorączka i nadmierna potliwość występująca szczególnie w nocy.
Diagnostyka raka nerki
Jeżeli zauważymy u siebie niepokojące objawy, należy jak najszybciej udać się do lekarza specjalisty na konsultację urologiczną, który przeprowadzi wywiad lekarski i badanie lekarskie. We wstępnej diagnostyce należy wykonać podstawowe badania laboratoryjne, m.in. morfologię krwi, OB, badanie aktywności fosfatazy alkalicznej z oznaczeniem stężenia wapnia. W przypadku nieprawidłowości w badaniach wykonywana jest ultrasonografia, rezonans magnetyczny lub tomografia komputerowa jamy brzusznej. W celu wykluczenia obecności przerzutów odległych, zalecane jest wykonanie zdjęcia RTG klatki piersiowej lub tomografii komputerowej. Konieczna jest również ocena wydolności drugiej nerki, szczególnie jeżeli planowane jest usunięcie nerki zajętej przez nowotwór.
Leczenie raka nerki
Nowotwór nerki najczęściej leczony jest operacyjnie — wycina się samego guza lub całą nerkę. U chorych, których stan nie pozwala na operację, stosuje się leczenie objawowe, a więc wykorzystuje się metody przezskórne i endoskopowe, dzięki którym można zniszczyć guza z użyciem bardzo niskiej temperatury lub fal o częstotliwości radiowej.
