
Rak prostaty
Rak prostaty (inne określenia tej choroby to rak stercza lub rak gruczołu krokowego) jest najczęściej występującym nowotworem złośliwym u mężczyzn. To również, obok raka płuca, najczęstsza przyczyna zgonu z powodu chorób nowotworowych wśród mężczyzn. Ryzyko zachorowania rośnie wraz z wiekiem. Rak gruczołu krokowego najczęściej występuje po 70. roku życia, rzadko chorują mężczyźni przed 40. rokiem życia.
Liczba rozpoznań raka prostaty rośnie szczególnie w krajach wysoko rozwiniętych, głównie w wyniku rozpowszechniania się oznaczania stężenia PSA (swoisty antygen sterczowy) u osób bez objawów. Kluczową rolę we wczesnym wykryciu raka prostaty odgrywa profilaktyka, znajomość potencjalnych objawów tej choroby oraz szybko przeprowadzona diagnostyka. Specjalistą, który najczęściej zajmuje się diagnostyką i leczeniem raka prostaty jest urolog. W przypadku choroby w zaawansowanym stadium (z przerzutami) terapią raka gruczołu krokowego zajmuje się onkolog i radioterapeuta.
Rokowanie raka prostaty
Przebieg choroby oraz rokowanie w przypadku raka gruczołu krokowego są uzależnione od czynników rokowniczych i predykcyjnych, które obejmują:
- stopień klinicznego zaawansowania choroby
- stężenie i dynamikę wzrostu PSA
- wiek chorego (młodsi chorzy rokują gorzej)
- wskaźnik Gleasona (im wyższy wskaźnik w 10-stopniowej skali tym gorsze rokowanie)
Skala Gleasona (ocena od 2 do 10) służy do oceny stopnia złośliwości nowotworu. U pacjentów z niskim wskaźnikiem Gleasona (2-4) rokowanie jest dobre, wskaźnik 5 lub 6 uznaje się za pośredni, natomiast wskaźnik o wartości 7 lub więcej jest niekorzystnym czynnikiem rokowniczym.
Objawy raka prostaty
Nowotwór gruczołu krokowego jest często rozpoznawany przypadkowo, w stadium bezobjawowym, a diagnostyka podejmowana po stwierdzeniu podwyższonej wartości PSA podczas rutynowych badań kontrolnych. Nieleczony rak prostaty może powodować objawy, do których zaliczamy:
- częste oddawanie moczu
- trudności przy oddawaniu moczu
- ból podczas oddawania moczu
- zwiększone parcie na mocz
- nykturia, czyli częste oddawanie moczu w nocy
- trudności przy inicjacji mikcji (oddawania moczu)
- wydłużony czas oddawania moczu
- ból w okolicy miednicy mniejszej
- zaburzenia erekcji
- bóle kości (w przypadku choroby z przerzutami)
- złamania patologiczne (w przypadku z przerzutami)
- bóle kości (w przypadku choroby z przerzutami)